روش تولید لوله درزدار
لوله‌های درزدار از طریق فرآیندهایی شامل برش ورق‌های فولادی، شکل‌دهی آن‌ها به صورت استوانه‌ای و سپس جوشکاری لبه‌ها تولید می‌شوند. در روش جوشکاری، از فرآیندهایی مانند مقاومت الکتریکی (ERW) یا ذوبی الکتریکی (EFW) استفاده می‌شود که در آن‌ها جریان الکتریکی با فرکانس بالا، لبه‌های ورق را ذوب کرده و به یکدیگر متصل می‌کند. با توجه به پیشرفت تکنولوژی، روش‌های تولید لوله‌های درزدار به طور قابل توجهی بهبود یافته‌اند و امروزه با دقت و کیفیت بسیار بالایی انجام می‌شوند.
استانداردهای تولید لوله درزدار
تولید لوله‌های درزدار بر اساس استانداردهای مختلفی صورت می‌گیرد که هر یک مشخصات و ویژگی‌های خاصی را برای این نوع لوله تعریف می‌کنند. از جمله مهم‌ترین استانداردهای مورد استفاده در تولید لوله‌های درزدار می‌توان به ASTM A53، A333، A334 و A335 برای ترکیبات آلیاژی و DIN 2440 و DIN 2441 برای لوله‌های سیاه اشاره کرد. علاوه بر این، استانداردهایی مانند EN 10210-2 برای شکل ظاهری لوله‌ها، ISO 65 LIGHT SERIES 2 برای مشخصات فنی کلی و API 5L PSL2 برای لوله‌های مورد استفاده در صنایع نفت و گاز نیز در تولید این نوع لوله‌ها به کار می‌روند. این استانداردها تضمین‌کننده کیفیت، ایمنی و عملکرد مناسب لوله‌های درزدار در کاربردهای مختلف هستند.
مزایای لوله درزدار
لوله‌های درزدار به دلیل روش تولید و ویژگی‌های ساختاری، مزایای متعددی نسبت به لوله‌های بدون درز دارند. از جمله این مزایا می‌توان به امکان دسترسی آسان به سطح داخلی لوله قبل از تولید نهایی، در دسترس بودن و قیمت مناسب‌تر نسبت به لوله‌های بدون درز اشاره کرد. همچنین، لوله‌های درزدار را می‌توان در طیف وسیعی از اندازه‌ها و ابعاد تولید کرد که این امر انعطاف‌پذیری بالایی را در کاربردهای مختلف فراهم می‌کند. علاوه بر این، فرآیند تولید لوله‌های درزدار نسبت به لوله‌های بدون درز ساده‌تر و سریع‌تر است.
انواع روش‌های جوشکاری لوله‌های درزدار
تولید لوله‌های درزدار با استفاده از روش‌های مختلف جوشکاری انجام می‌شود. این روش‌ها را می‌توان به دو دسته کلی تقسیم کرد: جوشکاری با فلز پرکننده و جوشکاری بدون فلز پرکننده. در روش جوشکاری با فلز پرکننده، مانند جوشکاری قوسی زیر پودری (SAW)، از یک فلز پرکننده برای اتصال لبه‌های ورق فولادی استفاده می‌شود. در مقابل، روش‌های جوشکاری بدون فلز پرکننده مانند مقاومت الکتریکی (ERW)، ذوبی الکتریکی (EFW) و فرکانس بالا (HFW) با ذوب مستقیم لبه‌های ورق و اتصال آن‌ها به یکدیگر، لوله را تولید می‌کنند. روش‌های جوشکاری ERW و HFW به دلیل سرعت بالا، کیفیت جوش خوب و قابلیت تولید لوله‌های با قطر کم، از محبوبیت بیشتری برخوردار هستند. جوشکاری HFW به دلیل استفاده از فرکانس بالا، کیفیت جوش بسیار بالایی را ارائه می‌دهد و درز جوش از داخل و خارج لوله به صورت یکپارچه تشکیل می‌شود. جوشکاری SAW نیز به دلیل قابلیت جوشکاری ورق‌های ضخیم و ایجاد جوش عمیق، در تولید لوله‌های با قطر بزرگ کاربرد دارد.
انواع لوله‌های درزدار بر اساس کاربرد
لوله‌های درزدار به دلیل تنوع در جنس، ابعاد و روش تولید، کاربردهای بسیار گسترده‌ای در صنایع مختلف دارند. بسته به نوع کاربرد، این لوله‌ها به دسته‌های مختلفی تقسیم می‌شوند:
- لوله‌های درزدار صنعتی: این نوع لوله‌ها به دلیل مقاومت بالا و تحمل فشار، در صنایع مختلف مانند نفت، گاز، پتروشیمی و نیروگاهی برای انتقال سیالات و گازها استفاده می‌شوند.
- لوله‌های درزدار گاز: این لوله‌ها به طور ویژه برای انتقال گاز در مصارف خانگی و صنعتی طراحی شده‌اند و معمولاً از جنس فولاد با مقاومت بالا تولید می‌شوند.
- لوله‌های درزدار آب: این لوله‌ها برای انتقال آب در سیستم‌های آبرسانی، گرمایش و سرمایش استفاده می‌شوند و معمولاً از جنس گالوانیزه یا مواد مقاوم در برابر خوردگی تولید می‌شوند.
- لوله‌های داربستی: این لوله‌ها در ساخت و ساز برای ایجاد داربست و سکو استفاده می‌شوند و معمولاً از جنس فولاد با مقاومت متوسط تولید می‌شوند.
- لوله‌های اسپیرال: این لوله‌ها به دلیل ساختار مارپیچی، مقاومت بالایی در برابر فشار و خوردگی دارند و در صنایع مختلف مانند صنایع غذایی، دارویی و شیمیایی استفاده می‌شوند.
- لوله‌های درزدار گالوانیزه: این لوله‌ها با روکش گالوانیزه، مقاومت بسیار بالایی در برابر خوردگی دارند و در محیط‌های مرطوب و خورنده مانند صنایع دریایی و نفت و گاز استفاده می‌شوند.
- لوله‌های جدار چاه: این لوله‌ها در چاه‌های آب و نفت برای جلوگیری از ریزش دیواره چاه و آلودگی آب استفاده می‌شوند و معمولاً از جنس فولاد با مقاومت بالا در برابر فشار و خوردگی تولید می‌شوند.
انتخاب نوع لوله درزدار مناسب برای هر کاربرد، به عواملی مانند فشار کاری، دمای محیط، نوع سیال منتقل شونده، مقاومت در برابر خوردگی و هزینه بستگی دارد.
